İGDAŞ'ın İlk Yılları İGDAŞ o zaman üç kişilik bir şirket, bir de sekreterleri var. İstiklal Caddesi'nde Odakule'nin karşısında İSKİ'nin bir binası vardı, onun ikinci katında çalışıyorlardı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Fransız kredisiyle, Fransız SofreGaz firmasına İstanbul'un doğalgaz dağıtım da üzerlerini kapatıyorduk. Yoğun bir işti ve elbette düzen istiyordu. Unutulmayan Rakam İhaleyi l milyar 680 milyon Fransız Frangı'na almıştık. Bu rakamı hiç unutmuyorum. Bu daha sonra yüzde ı O oranında büyüdü ve iş ı milyar 850 milyon projesini hazırlattı. Tabii doğal olarak, Fransız Frangına bitti. Bu da o günkü dedaha sonra, Fransız müteahhitleri ve malzemecileri de bundan istifade etti. Sonra ihaleye çıkıldı. Proje çok büyük ve önemli olmasına karşın sessiz bir ihale oldu. ECA ve ENKA gibi dev firmalar girmişti. O dönemde ben Alarko'da çalışıyordum. Fransızlar projeyi bize getirdi. Ben l 968'de Alarko'ya girmiştim. Sürekli şantiyelerde uygulamalarda bulundum. Sahada çalıştım, sonra şantiye şefliği, iş yönetmenliği yaptım. Daha sonra da proje yöneticisi seviyesine geldim. Ayrılırken de koordinatör olarak ayrıldım. İstanbul'un doğalgazla buluştuğu o senelerde proje müdürü olarak görev yapıyordum. İngilizce ve Fransızca bildiğim için doğalgaz projesine beni atadılar. Bir ekip kurdum ve teklifi hazırladık. Bildiğimiz bir konu değildi ama öğreniyorduk. Yaptığımız iş basitti. Tranşe dediğimiz hendekleri kazıp içine boruları yerleştirip kaynaklarını yapıyorduk ve kontrollerini yaptıktan sonra -1 Doğal Gaz Dergi si, 2007/7 ğerlerle 350 milyon Amerikan dolarına tekabül ediyordu. İhale kapsamında belli miktarda çelik ve polietilen borular, basınç düşürücü istasyonlar, 60 binin üzerinde servis hatt ı ve evlere dağıtım vardı. Konversiyon ve rehabilitasyon konularını ise uygulayamadık. Konversiyon havogazı kullanan obonelertn doğalgazo dönüştürülmesiydi. Rehabilitasyon ise, mevcut havogazı borularının içinden polietilen boru geçirmeyi kapsıyordu. Ankara'doki proje alçak basınçlı dağıtım projesiydi. Dolayısıyla 400-500 milibarlık polietilen borular kullanıldı. Bizimki ise, orta basınçlı dağıtımdı. 4 barlık bir dağıtım yapıyorduk, evlere gelindiğinde ise regülatörle 21 milibara düşürüyorduk. Bu bağlamda bizim iki avantajımız vardı. Hem boru çapları küçülüyordu hem de emniyet bakımından borunun delinmesi durumunda basınçlı gazı hemen fark edebiliyorduk. Ama alçak basınçta kaçak yeri belli olmuyordu, gaz yayılır bir yeri doldurur ve patlama meydana gelirdi. Ankara'da konversiyon işi de yapıldı, evlerin içine girildi ve perişan oldular. Biz de o işleri yapsaydık epey zorlanırdık. İstonbul'do havagazı kullanımı yoğundu oma gazın ne zaman geleceği belli olmadığı için evlerde piknik tüpü bulundurulurdu. Dolayısıyla doğalgaz geldiği dönemde, artık havagazı yok, de- ►
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=