Doğal gaz teminine yönelik bu ilk girişimi, ithalatın fiilen yapılabilmesini temin amacıyla, Bulgaristan sınırında Malkoçlar'da başlayarak _Hamicabac-Ambarlı güzergahını izleyen, Marmara Denizi'ni önct Ambarlı-Pendik arasında geçen, daha sonra Pendik-İzmit üzerinden Muallim mevkine ulaşan, İzmit Körfezi'ni MuallimHersek bağlanrısıyla geçip, Gemlik-Bursa, Bozüyük-Eskişehir üzerinden Ankara'ya varan 812 km'lik boru haccının inşası izlemiş ve 1988 yılı sonbaharı icibariylt doğal gaz güzergah üstünde bulunan yerleşim birimlerinin potansiyel kullanımımı hazır hale getirilmiştir. Bu ana haccın inşasıyla birlikte, 1988 yılında Ankara'da EGO Genel Müdürlüği.i'nce, İstanbul'da İGDAŞ Genel Mi.idlirlüğü'nce bu kenelerin kent içi doğal ga, şebekelerinin inşası amacıyla uluslararası ihalelere çıkılmıştır. kredili olarak çıkılan bu ihalelerin değerlendirilmesi sonucunda, Ankara'da danışman firma olarak Bricish Gas, müteahhit fırma olarak da İngili, AMEC firması ile Türk Kucluraş Ortak Girişimi, İscanbul'da ise danışman firma olarak Fransız Sofregas firması olarak, müteahhit olarak da Fransız SAE firması ile Ti.irk Alarko Ortak girişimi görevlendirilmiştir. Türkiye'de kentsel dlizeyde doğal gaz kullanımını amaçlayan bu ilk iki kentsel dönüşüm projesi yapım sürecinde büyük farklılıklar göstermiştir. Ankara Projesi esas olarak mevcut havagazı şebekesinin rehabilitasyonu ve takviyesini esas almış, projenin başında 13000 olarak hedeflenmesine karşın, proje bitiminde 4200 apartmanın kazanlarının doğal gaza dönüşümü ve 1 10,000 abonenin mutfak ve sıcak su bazında doğal gaz kullanımına geçmesi ve yaklaşık 10.000 konucun proje kapsamında ithal edilen 30.000 adet doğal gaz sobasıyla ısınması, projeyle gerçekleştirilmiştir. İstanbul'da ise, mevcut havagazı şebekesinin "rantabl olmadığı" gerekçesiyle islahından vazgeçilmiş ve tamamen yeni biı dağıtım şebekesi inşası esas alınmıştır. İki proje arasında diğer bir önemli fark ise, Ankara'da gazın dağıtımının sektörler itibarı ile yapılması, şebeke yapımı biten DoGAL Gf>l DERGİSİ SAY!. 26 mahallere gaz verilmesi sonucu projenin inşaatına başlanmasından kısa bir süre sonra, doğal gaz kullanmaya başlanmışken, İscanbul'da semtlere gaz verilebilmesi için bütün şebekenin yapımının bitmesi beklenmiştir. İki proje arasında diğer bir temel farklılık da, Ankara Projesinde, İngiliz Standart ve uygulama kurallarının, İstanbul Projesinde ise Fransız Standart ve uygulama kurallarının esas alınması olmuştur. 1993 ilkbaharında doğal gazın ülkemizde kullanımına baktığımızda; TEK Trakya Kombine Çevrim santralında, Ambarlı Termik Santralında elektrik enerjisi üretimi amacıyla kullanıldığını, gübre tesislerinde gübre üretim girdisi olarak değerlendirildiğini görmekteyiz. Bundan da öce, doğal gaz iletim ham boyunca yeralan 176 fabrikada, doğal gaz ısı ve enerji kaynağı olarak kullanılmaktadır. EGO Genel Müdi.irlüğü'nün Ankara Kentsel Dönüşüm Projesi, ülkemizde az projede görülen bir başarı ile, süresi içinde tamamlanmış olup bugün yüzocuzbin abone doğal gazı mutfak ve sıcak su amaçları için kullanılır olmuş, onbinlerce konucta, soba ve kombi cihazları kullanılarak ısınma doğal gazla sağlanmış, 7600 merkezi ısıtma sistemi de doğal gazlı sisteme dönüştürülmüştür. Eskişehir ve Bursa Organize Sanayi bölgelerinde doğal gaz ana dağıtım şebekeleri tamamlanmış olup, onlarca sanayi ünitesi doğal gazı kullanmaktadır. İscanbul'da doğal gaz şebekesi yapımı çok büyük ölçüde tamamlanmıştır. Bugün için sınırlı olan tüketici say;sının 1993 içinde hızla artması ve önümüzdeki yıllarda yüzbinlerle ölçülen rakamlara ulaşması beklenmektedir. Bursa Kentsel Dönüşüm Projesi, ihalenin değerlendirilmesi ve inşaata başlanmasında geçen uzun zamanı telafi etmek istercesine, hızlı bir biçimde sürmektedir ve bazı semtlerde doğal gaz ısınma ve mutfak amaçları için kullanılmaya başlanmıştır. Bursa'da ilk projede öngörülen 90.000 kullanıcı hedefi, revize edilerek, 120.000 75
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=