Makale 5. SONUÇIARVE DEĞERLENDİRMELER Kojenerasyon tesisleri, ısı ve elektrik enerjisinin oldukça yüksek verimle elde ed ilebi ldiği sistemler olup, enerji tasarrufunun büyük oranda gerçekleştirilebildiği teknolojiye sahiptir. Konvansiyona! elektrik santralleriyle mukayese edi l di ğ ind e kojenerasyon sistemleriyle karbon dioksit e misyonları %50 civarında azaltılabilmektedir. Ayrıca bu sistemlerde kullanılan yakıtların (doğal gaz, LPG ve ağır yakıt) çevresel etkilerinin kontrol edilebilir olmaları kojenerasyon sistemlerini çevre uyumlu teknolojiler sınıfına çekmektedir. Yukarıda kısaca bahsedildiği gibi kojenerasyon sistemlerinin önemi ve uygulanması tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de artacaktır. Öte yandan önceki kısımlarda özetlendiği şekliyle, Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği'nde kojenerasyon tesisleriyle ilgili emisyon sınarılarında pek çok eksiklik bulunmaktadır. Çevre Bakan lığı 'n ın bahsi geçen yönetmelikte değişiklik yapılması hususunda haz ı rladığı Taslak'da İçten Yanmalı Motorlar ve Gaz Türbinleri için emisyon sınırları doğrudan Alman TA-Luft(1986)'dan alınmıştır. Avrupa Bir liği' ne dahil ülkelerde ve diğer ülkelerde kojenerasyon tesisleri için kullanılan emisyon standartları arasında pek çok farklılı klar mevcuttur. Bu farklılıkl ar her ülkenin kendi yerel çevresel standartlarının ülke şa rtlarına göre daha önceden oluşturulmasından kaynaklanmaktadır. Ancak bilindiği gibi uluslararası finansal kuruluşl ar bu tCır yatırımlarda çevresel ve ekonomik hususları birlikte değerlendiren BATNEEC (Best Available Techniques Not Entailing Excessive Costs) yaklaşımını uygulamaktadır. Sonuç olarak; ülkemiz açısında n ela güncelliği olan kojenerasyon tesisleri projelerine, bir an önce hayata geçirilmesi hususunda her türlü destek verilmeli, bu tesislerin emisyonlarının değerlendirilmesinin Avrupa ülkelerindeki uygu lamal a rın tümünü kapsayacak şeki lde irdelendikten sonra yapılması daha yararlı olacaktır. KAYNAKLAR 1. Ağış, Ö., hirkiye'de Kojenerasyon Uygulamalarında Sorunlar ve Çözüm Önerileri, İstanbul 3. Uluslararası Kojenerasyon Konferansı Bildiriler Kitabı, 8-9 Eylül 199 7, Teknik Yayıncılık1 Tanıtım A.Ş.1 İstanbul. 2. Topuz, C., Doğal Caza Alternatif Yakıtlardan Ağır Yakıtın İncelenmesi, İstanbul 3. Uluslararası Kojenerasyon Konferansı Bildiriler Kitabı, 8-9 Eylül 199 7, Teknik Yayıncılık, Tanıtım A.Ş. İstanbul. 3. Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği, T. C. Resmi Gazete, Sayı 19269, 2 Kasım 1986. 4. Çevre Bakanlığı 17.11.1991 Tarih ve 16704 sayılı yazısı. 5. Okutan, H., Çörtoğlu, S., Ekinci, E., Critique of the Turkish Air Quality Assurance Regulation, Environmental Research Forurm Vols. 7-8 (1997) pp. 570-572. 6. Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Yönetmelik Tasarısı1 Çevre Bakanlığı, Çevre Kirliliğini Önleme ve Kontrol Genel Müdür!Oğü, 37. 72.1997 7. Erste Allegemeine Verwaltungsvorschrift zum Burıdes - lmmissionssch utzgesetz (Technische Anle·1ung zur Reinhaltung der Luft, TA-Luft)1 1986. 8. WORLD BANK Croup's Pol/ution Pre, ı tion and Abatement Handbook - Part il/, Draft September 1997. 9. COCEN EUROPE Briefing, European Emissions Standarts far Cogeneration, 1996. 10. COCEN EUROPE Briefing-7, European Emissions Standarts for Cogeneration 1997/1998, October 7 99 7. 11. WARTSİLA NSD Corporation, Emissions Standarts-Diesel Applications, }anuary 1998. Makale; Teknik Yayıncılık, Tanıtım A.Ş. tarafından 28-29 Nisan 1998'de, Milli Kütüphane-Ankara 'da gerçekleştirilen 4. Uluslararası Kojenerasyon ve Çevre Konferansı 'nda bildiri olarak sunulmuştur ve Teknik Yayıncı/ık, Tanıtım A.Ş. tarafından yayınlanan Bildiriler Kitabı 'ndan alınmıştır. Doğal Gaz Dergisi 126 Temmuz-Ağuslos '98 Sayı 57
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=